Kırıklarda kullanılan bu implantlar, kırık kemik parçalarını bir araya getirerek sabitlemek, kemiğin doğru pozisyonda kaynamasını sağlamak ve iyileşme sürecini desteklemek amacıyla kullanılırlar.
Kırıklarda Kullanılan İmplant Malzemeleri Nelerdir?
Ortopedik implantların üretiminde genellikle aşağıdaki biyouyumlu (vücutla uyumlu) malzemeler kullanılır:
Titanyum ve Titanyum Alaşımları: Günümüzde en çok tercih edilen malzemelerden biridir. Hafif, güçlü ve biyouyumluluğu yüksek olduğu için kemik ve dokularla iyi bütünleşir.
Paslanmaz Çelik: Ekonomik ve dayanıklı olması nedeniyle geçmişte ve hala bazı uygulamalarda kullanılan bir malzemedir.
Kobalt-Krom Alaşımları: Özellikle kalça ve diz protezleri gibi eklem bölgelerinde aşınmaya karşı dayanıklılığı nedeniyle tercih edilir.
Polietilen, PEEK (Polieter eter keton) ve Seramik Malzemeler: Genellikle eklem yüzeylerinde sürtünmeyi azaltmak ve protezlerde kullanılırlar.
Kırıklarda Kullanılan İmplant Çeşitleri
Bu “platin” olarak adlandırılan implantlar, kırığın yerine, tipine ve hastanın durumuna göre farklı şekillerde olabilir:
İntramedüller Çiviler (IM Çivi): Uzun kemiklerdeki (kol, bacak kemikleri gibi) kırıkların tedavisinde, kemiğin içine yerleştirilen içi boş metal çubuklardır. Kırık bölgeyi içeriden sabitlemeye yarar.
Plaklar: Kırık kemik parçalarını birleştirmek ve hizalamak için kemiğin dış yüzeyine vidalarla tutturulan metal levhalardır.
Vidalar: Tek başına veya plaklarla birlikte kemik parçalarını sabitlemek için kullanılırlar.
Eklem Protezleri: Aşınmış veya hasar görmüş eklem yerine takılan yapay eklemlerdir (örneğin diz protezi, kalça protezi).
Kama Plakları: Kemik deformitelerinin düzeltilmesi için kullanılır, kemikleri doğru açıda tutmaya yardımcı olur.
Eksternal Fiksatörler: Cildin dışından yerleştirilen tel ve çivilerle kırık tespiti sağlayan cihazlardır. Genellikle açık kırıklarda veya enfeksiyon riski yüksek durumlarda geçici olarak kullanılırlar.
Bu implantlar, kemik iyileşene kadar kırık bölgeyi sabit tutarak kemiğin doğru ve sağlıklı bir şekilde kaynamasını sağlarlar. Bazı durumlarda kalıcı olarak vücutta kalabilirken, bazı durumlarda kemik iyileştikten sonra cerrahi bir operasyonla çıkarılabilirler.
